Biografia

IÑAKI VILLANUEVA ARTISTA OSO BATEN SOSLAIA ( mas abajo en castellano )

Iñaki Villanueva Ortega 1981ean jaio zen Iruñean. 13 urterekin egurra lantzen modu autodidaktan hasi zen. 2004-2006 urte bitartean eskultura ikasi zuen Iruñeko Arte Eskolan. 2006an, gainera, Koke Ardaiz-en tailerrean praktikak egin zituen. 2007an, Leonardo beka jaso zuen, Florentziara (Italia) joateko aukera eman ziona. Han, praktikak “Bartolozzi e Maioliren” tailerrean burutzen zituelarik. 2008an eskultura lanbide moduan hartzen du, Berriozarko Udalak 1000. urtemugako ospakizunerako Alde Zaharrerako monolito bat egiteko aukera ematen dionean. Horretaz gain, urte batez jauregi bat eta bestelako eraikinak hargin gisa zaharberritu zituen. 2013 urte amaieran bere tailerra guztiz egokitzen du bertan kurtsoak ematen asten delarik. Aristregin tailerra (Villanuevartea) badu ere berriozartarra da. Egurraz gain, harria, burnia eta moldeekin ere lanak egiten ditu. Amaitzeko, esan behar da eskulturara ez duela bere asmo astirtikoa mugatzen, izan ere, ezin ahaztu Berriozarko Khous taldean kantari eta letragile gisa musikari eman dion indarra eta denbora.

IIÑAKI VILLANUEVA, BIZITZAREN BIZI- IRRIKAK

Iñaki Villanueva-ren lanek bizitza propioz taupadak egiten dituzte. Izan ere, guk artistak ez bezala, ezjakinak garen heinean, adarrak, sustraiak, zimurdurak eta ildaskak ikusten ditugu, baina berak, zuhaitz baten aurrean aurkitzen denean, barruan bizia taupaka ikusten du. Beharbada, Italian egon zenean sortutako inpresioaren ondorioz, Iñaki  Villanueva-k Miguel Angelen antza dauka. Berak baitaki bertako bizitza kimatu, materialetik entresaka egin eta erakutsi behar digula, hori egin ezean, ez ginatekeelako miresteko gai izanen.Bere eskulturek, artista handien lanetan gertatzen den moduan, diskurtso bat osatzen duten gakoak dituzte, zati independienteak barne-konentaturik dagoen osotasun bakarra osatuz. Artista honen ezaugarriak honakoak dira: forma organikoak, gailendutako gizon emakumeen irudia, harria eta zura bezalako material naturalak nolabaiteko adierazpenaz erabiltzeko gustua. Hala ere, bere ezaugarri guztiak ideia bakar batean laburbildu daitezke: bere eskulturetan islatzen diren bizitzaren bizi-irrikak. Iñakik zura edota harria lantzen dituenean, eskulturak bizia eskuratzen du. Hau da, Miguel Angel-en arte lanean bezala, Adan-ek ukitu baten bidez, kontaktuaren bidez bizia lortzen du. Hori horrela, artistak bizia sortzen du, materialari hatsa ematen dio, birsortzen du, eta buztinezko Golem-a izaki biziduna izatea lortzen du. Aipatu bezala, eta Focillon-ek zioen gisan, eskuak Artea eraldatzen du. Hau da, kontenplaziozko pasitibatetik sentimendu aktibora bideratzen du.

LANAK - TRABAJAOS - WORKS (94)

IÑAKI VILLANUEVA, EL PERFIL DE UN ARTISTA

Iñaki Villanueva Ortega nace en Pamplona en junio de 1981. Su relación  con la talla en la madera comienza a sus 13 años de manera autodidacta. Entre los años 2004- 2006 estudia escultura en la escuela de arte de Pamplona, y además realiza prácticas en el taller de Koke Ardaiz. En 2007 viaja a Florencia (Italia) donde trabajará en el taller“Bartolozzi e Maioli”gracias a una beca Leonardo que le conceden.

En 2008 comienza como escultor de manera profesional cuando el Ayuntamiento de Berriozar le encarga la realización del monolíto que conmemorará los mil años de historia de la localidad. A parte de esto en los años posteriores también realiza labores de restauración como cantero. A finales del 2013 termina de habilitar su taller donde comienza a impartir cursos. Si bien su taller (Villanuevartea) se encuentra en Aristregui el siempre se ha
considerado de Berriozar.

Además de la madera también trabaja la piedra el hierro y los moldes. Para terminar habría que añadir que sus dotes
artísticas no se limitan a la escultura puesto que también es voz y letrista del grupo Khous de Berriozar.

Iñaki Villanueva, la pulsión de la vida

Las obras de Iñaki Villanueva laten con vida propia. Tanto es así, que cuando el artista se encuentra frente a un árbol, del que nuestros ojos inexpertos ven ramas, raíces, rugosidades y estrías, él ve la vida latiendo en su interior. Quizá por la impresión que le provocara su estancia italiana, Iñaki Villanueva recuerda a Miguel Ángel, y sabe que debe hacer brotar esa vida, entresacarla del material y mostrárnosla, porque, de lo contrario, no seríamos capaces de admirarla.Sus esculturas contienen claves que articulan un discurso, logrando que sus obras pasen de piezas independientes a un todo interconectado, tal como sucede en la obra de los grandes artistas. Las formas orgánicas, la
imagen humana predominante, el gusto por los materiales naturales como la piedra y la madera o el trabajo del material con cierta expresividad son características propias de este artista.Sin embargo, todas las características se pueden resumir en una idea: la pulsión de la vida en sus esculturas. Cuando Iñaki trabaja la madera o la piedra, la escultura cobra vida, de la misma manera que en la obra de Miguel Ángel, Adán nace a la vida por el toque, por el contacto. El artista, convertido en hacedor de vida, insufla aliento al material, lo hace revivir, transforma el Golem de arcilla en un ser viviente. No en vano, como decía Focillon, la mano transforma el Arte, lo dirige de su pasividad contemplativa hacia un sentimiento activo.

Deja una respuesta